Καλημέρα

Γράφει ο Στέφανος Ξενάκης
Να τη λες πρώτα σε σένα την ΚΑΛΗΜΕΡΑ.
Ειδικά όταν πιάνουν τα χέρια σου.
Κι όταν πατάνε τα πόδια σου.

Κι όταν βλέπουν τα μάτια σου.
Κι όταν έχεις κεραμίδι πάνω απ’ το κεφάλι σου.
Ξέρω πολλούς που τη λένε την ΚΑΛΗΜΕΡΑ.
Κι ας μην πιάνουν τα χέρια τους.
Κι ας μην πατάνε τα πόδια τους.
Κι ας μη βλέπουν τα μάτια τους.
Κι ας μην έχουν το κεραμίδι.

Να τη λες και στους τριγύρω σου την ΚΑΛΗΜΕΡΑ.
Κάποιοι θα στην επιστρέψουν μεγαλύτερη.
Κάποιοι μικρότερη.
Κάποιοι θα αργήσουν να την επιστρέψουν.
Κάποιοι θα την επιστρέψουν αφού θα έχεις φύγει.
Κάποιοι δεν θα την επιστρέψουν ποτέ.
Μην τους κρίνεις.
Εσύ να συνεχίσεις να τη λες.

Αλλά να μην τη λες μόνο.
Να φροντίζεις την κάθε μέρα να την κάνεις καλύτερη.
Για σένα και τους τριγύρω σου.
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ.
Με το να κινείσαι.
Με το να επιλέγεις.
Με το να κάνεις το παραπάνω.
Με το να διεκδικείς.
Με το να οριοθετείσαι.
Με το να εξελίσσεσαι.
Με το να παρατηρείς.
Με το να βλέπεις την ομορφιά.
Με το να νιώθεις.
Με το να γράφεις.
Με το να στοχεύεις.
Με το να αγαπάς.
Με το να μοιράζεσαι.
Με τον προσφέρεις.
Με το να σε τιμάς.
Με το να δρας.
Με το να ΖΕΙΣ.

«Τι μέρα είναι»? ρώτησε ο Γουίνυ το αρκουδάκι.
«Είναι σήμερα» απάντησε το γουρουνάκι.
«Η αγαπημένη μου μέρα» είπε ο Γουίνυ.

Κάθε μέρα είναι η αγαπημένη σου μέρα.
Εσύ να φροντίσεις να είναι.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ