Το μόνο καλό

Γράφει ο Στέφανος Ξενάκης
Ανήμερα Αγίου Βαλεντίνου στην ουρά στο ταμείο του supermarket. Η ευγενέστατη ταμίας ευχήθηκε στην αξιοπρεπή κυρία, χρόνια πολλά. “Ευχαριστώ, αλλά πριν 20 χρόνια τέτοια μέρα ο πεντάχρονος

γιος μου έβαλε άθελά του φωτιά στο σπίτι. Κάηκε ολόκληρο”.
Το είπε τόσο απλά, που σάστισα.
«Το μόνο καλό είναι που σώθηκε το παιδί».
Εδώ τα έχασα.
(Το μόνο καλό? Πας καλά?) είπα από μέσα μου.
Μετά το είπα κι απέξω.
«Πλάκα μου κάνετε? Το μόνο καλό είναι που σώθηκε το παιδί σας? Χρειάζεται κάτι άλλο?»
Σταμάτησε για λίγο και συλλογίστηκε.
«Έχετε δίκιο».
Αποχαιρετιστήκαμε κι έφυγε.

Αν κάποιος μπορεί να συνοψίσει το σημαντικότερο πρόβλημα της εποχής, αυτό είναι της εστίασης. Βλέπουμε το κακό. Δεν βλέπουμε το καλό. Βλέπουμε το πρόβλημα. Δεν βλέπουμε τη λύση. Βλέπουμε αυτό που δεν θέλουμε. Δεν βλέπουμε αυτό που θέλουμε. Βλέπουμε την ασχήμια. Δεν βλέπουμε την ομορφιά.

Όταν μιλάνε δυο-τρεις και στήσεις αυτί, εννιά στα δέκα θα ακούσεις να μιλάνε για κάτι κακό. Στο κακό εννοείται βάζω και την κριτική, το κουτσομπολιό, τη γκρίνια, το μεμψιμοίρισμα, τη μιζέρια, το ξεκατίνιασμα, τη μπηχτή, την κακία, τη σπόντα, τη ζήλεια κι όλο το συνάφι. Κι είναι ατέλειωτο.

Πρόσφατα είχαμε βρεθεί με κάτι φίλους κι η κουβέντα το έφερε σε κάποιο εξαίρετο Έλληνα επιχειρηματία, ονομαστό για το πόσο φροντίζει τους εργαζόμενούς του.
«Ναι, αλλά το κακό είναι ότι…», έσπευσε να συμπληρώσει ένας από την παρέα.
Γιατί να πρέπει να υπάρχει πάντα κάτι κακό?
Γιατί να ξεκινάει η πρόταση πάντα με το κακό?
Γιατί να μην ξεκινάει με το καλό?
«Το καλό είναι ότι…»
Γιατί πρέπει το παραμύθι πάντα να έχει Δράκο?
Μήπως επειδή από μικρούς μας έμαθαν σε Δράκους?
Και μήπως επειδή στη συνέχεια τη σκυτάλη πήραν τα Δελτία Ειδήσεων με τους Σύγχρονους Δράκους?

Ας μας πει κάποιος επιτέλους ότι ο Δράκος είμαστε εμείς. Εμείς κι ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα. Εμείς κι τρόπος που εστιάζουμε στο πρόβλημα και στο κακό. Ας μας πει κάποιος ότι ο καλός Θεούλης μας έδωσε ένα τέλειο σύστημα, αλλά δεν ξέρουμε να το τροφοδοτήσουμε. Είναι σα να σου έχουν δώσει την τέλεια ΦΕΡΑΡΙ κι εσύ να της βάζεις νοθευμένη βενζίνη.

Τα πράγματα είναι απλά.
Αν θες να αλλάξεις το output πρέπει να αλλάξεις το input.
Αν θες να αλλάξεις αυτό που βγαίνει πρέπει να αλλάξεις αυτό που μπαίνει.
Αν θες να αλλάξεις αυτό που θερίζεις πρέπει να αλλάξεις αυτό που σπέρνεις.
Αν θες να αλλάξεις αυτό που βρίσκεις πρέπει να αλλάξεις αυτό που ψάχνεις.

Άκου «το μόνο καλό» που σώθηκε το παιδί της..