Διαβάζοντας...

"...Χρειάζεται σοφία η ζωή για να είναι ζωή αληθινή, για να έχει ευτυχία. Και δεν μιλάμε για μόρφωση και πτυχια  αλλά για εκείνη την απλή όσο και δύσκολη διάκριση, την κρίση την συνετή, την τίμια παρατηρητικότητα έστω,την ταπεινή διάθεση, την περιφρόνηση του εγώ.Αυτοί μάλλον θα
είναι και οι "καθαροί τη καρδία" εκείνοι που δια της καθαρής καρδιάς είναι οι μόνοι που ακόμη και τον Θεό θα μπορούν να δουν..."
Μάρω Βαμβουνάκη: Το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης

Το λάτρεψα από την πρώτη στιγμή. Το έχω πάρει από την δανειστική βιβλιοθήκη, όμως σκοπεύω να το αγοράσω για να μπορώ να το έχω δίπλα στο κρεββάτι  μου, στην στίβα με τα αγαπημένα. Να το διαβάσετε οπωσδήποτε!!

"...Οι άνθρωποι παραπονιούνται πως δεν τους αγαπούν. Είναι εξάρτηση να περιμένεις από τους άλλους να σου χαρίσουν την αγάπη. Η αγάπη όντως είναι η μεγάλη πλήρωση της ύπαρξης, αλλά μόνο όταν πρόκειται για αγάπη που δίνεις. Όσο κι αν αγαπιέσαι, το ανικανοποίητο θα επιμένει ζοφώδες στην καρδιά, αν αυτή η καρδιά δεν μπορεί να αγαπήσει. Γεμίζουμε μονάχα απ’ την αγάπη που εμείς δίνουμε, από την πίστη που ασκούμε, από όσα δικά μας χαρίζουμε. Ακόμη κι η ψυχή διά της απωλείας της κερδίζεται..."