Κ.Καβάφης: Φωνή από την θάλασσα

Βγάζει η θάλασσα κρυφή φωνή

φωνή που μπαίνει μες στην καρδιά μας

και την συγκινεί και την ευφραίνει.

Τραγούδι τρυφερό η θάλασσα μας ψάλλει,

τραγούδι που έκαμαν τρεις ποιηταί μεγάλοι,

ο ήλιος, ο αέρας και ο ουρανός.

Το ψάλλει με την θεία της φωνή εκείνη,

όταν στους ώμους της απλώνει την γαλήνη ωσαν φόρεμά της ο καιρός ο θερινός.

Φέρνει μηνύματα εις τες ψυχές δροσάτα η μελωδία της.

Τα περασμένα νιάτα θυμίζει

χωρίς πίκρα και χωρίς καημό.

Οι περασμένοι έρωτες κρυφομιλούνε, αισθήματα λησμονημένα ξαναζούνε

μες στων κυμάτων τον γλυκό ανασασμό.

Τραγούδι τρυφερό η θάλασσα μας ψάλλει,

τραγούδι που έκαμαν τρεις ποιηταί μεγάλοι,

ο ήλιος, ο αέρας και ο ουρανός.

Και σαν κοιτάζεις την υγρή της πεδιάδα,

σαν βλέπεις την απέραντή της πρασινάδα,

τον κάμπο της που ’ναι κοντά και τόσο μακρινός,

γεμάτος με λουλούδια κίτρινα

που σπέρνει το φως σαν κηπουρός,

χαρά σε παίρνει και σε μεθά, και σε υψώνει την καρδιά.

Κι αν είσαι νέος,

μες στες φλέβες σου θα τρέξει της θάλασσας ο πόθος·

θα σε πει μια λέξι το κύμα απ’ τον έρωτά του,

και θα βρέξει με μυστική τον έρωτά σου μυρωδιά.

Βγάζει η θάλασσα κρυφή φωνή

φωνή που μπαίνει μες στην καρδιά μας

και την συγκινεί και την ευφραίνει.