.png)
Σάββατο απόγευμα...Το δεντράκι που μας κράτησε συντροφιά τις γιορτές, βρίσκεται ήδη στο "κρεββατάκι" του και περιμένει υπομονετικά την στιγμή που θα το βάλω για ύπνο στο πατάρι,συντροφιά με τα στολίδια του και τα λαμπάκια του, μέχρι τις παραμονές των επόμενων
εορτών που θα το ξυπνήσουμε ξανά.Ξεστολίζω, και γύρω μου ένας μικρός χαμός ... Μέσα μου, μια γλυκειά θλίψη που με πλημμυρίζει πάντα αυτές τις στιγμές.. Φέτος, ένα παραπάνω. Γιατί μαζί με τις γιορτές αποχαιρέτησα στον σταθμό και τον Μπάμπη μου. Χορτάτο από μαμά, από τα αγαπημένα του φαγητά, από τα φιλαράκια του που είδε μετά από τόσους μήνες. Ευτυχισμένος και ανυπόμονος να συνεχίσει τα μαθήματα και τις εργασίες του στην σχολή, να ξαναβρεί την καθημερινότητά του, τους καινούργιους του φίλους...
Οκ, δεν είναι τόσο δύσκολο όσο την πρώτη φορά που αποχωριστήκαμε. Βλέποντας πόσο χαρούμενος και ικανοποιημένος είναι με αυτό που επέλεξε να κάνει, είμαι ήσυχη και ευτυχισμένη γι αυτόν.
Το καλοκαίρι που μας πέρασε μόλις αποφοίτησε, έφυγε για το πρώτο μεγάλο του ταξίδι,μόνος του,στην Ιταλία. Συνέχισε στην Κωνσταντινούπολη και τέλειωσε την περιπλάνησή του με μερικές μέρες στην Χαλκιδική. Ελλειψε σχεδόν για δύο μήνες, κι έτσι θεωρώ ότι ο Μπάμπης μου, τότε ουσιαστικά άνοιξε τα φτερά του και έκανε το πρώτο του πέταγμα μακριά απ' την φωλιά μας.
Εκείνες τις μέρες του έγραψα ένα γράμμα. Που σκέφτηκα να το ανεβάσω εδώ, και ίσως να σας δώσω την ιδέα να γράψετε κι εσείς κάτι αντίστοιχο στα παιδιά σας που μεγάλωσαν και ξεκινούν την ζωή τους, κοντά ή μακριά σας.
Μπάμπη μου,
Πριν από μήνες, το καλοκαίρι που μας πέρασε, σε άφησα ελεύθερο να πετάξεις μακριά, δίνοντάς σου μια μοναχά ευχή: να πετάς ψηλά πάντα σαν αετός.
Προσπάθησα όλα αυτά τα χρόνια να σου μάθω τις βασικές τεχνικές, όμως ο τρόπος που θα πετάξεις και το πόσο ψηλά θα πας, είναι εντελώς δικές σου επιλογές.
Από μικρό σε γοήτευε η δημιουργία. Με τα χέρια, και με το μυαλό. Οι μηχανές και οι τέχνες.
Κι εγώ σε παρακολουθούσα και μοιραζόμουνα μαζί σου την χαρά σου όταν μαστόρευες κι έφτιαχνες -πιτσιρικάκι ακόμα- μερεμέτια που σου εμπιστευόμουνα στο σπίτι, όταν έστηνες και κινηματογραφούσες σκετσάκια με το παρεάκι της γειτονιάς στο δημοτικό, και μετά όταν μπήκες στο γυμνάσιο και ο μπαμπάς σου πήρε εκείνη την εκπληκτική μηχανή, να φτιάχνεις ταινίες με τους φίλους σου και να τις ανεβάζεις στο y tube.
Το να σε παρακολουθώ να μεγαλώνεις, ήταν η σπουδαιότερη και πιο όμορφη εμπειρία της ζωής μου. 18 ευτυχισμένα χρόνια, που μου δίδαξες τόσο πολλά.. Και τώρα σε καμαρώνω να έχεις γίνει ένας θαυμάσιος άνθρωπος, ευγενικός και συμπονετικός, με έναν ισχυρό και δίκαιο χαρακτήρα. Σου έδωσα όλη μου την αγάπη και την φροντίδα, και είμαι εγνώμων γιατί είσαι πλέον ο άντρας που ονειρεύτηκα να γίνεις
Και τώρα, ξεκινάς την δική σου ζωή. Θα την γεμίσεις δικές σου στιγμές, δικές σου εικόνες, ξεκινάς το δικό σου ταξίδι γιέ μου, και μαζί σου, σε μια γωνίτσα μέσα στην καρδιά σου,κράτα αν θέλεις αυτά που εσύ έγινες αφορμή να σκεφθώ,εσύ έγινες αφορμή να μάθω..
- Αν μπορείς να ονειρευτείς κάτι, μπορείς και να το πετύχεις.
- Οταν θέτεις σωστά ένα στόχο, τότε τον έχεις πετύχει κατά το ήμισυ.
- Μπορείς να χαρίσεις πάντα ένα καλό λόγο, ένα χαμόγελο,μια ζεστή καρδιά.
- Να περιμένεις το καλύτερο.Να είσαι έτοιμος για το χειρότερο. Να αξιοποιείς κάθε ευκαιρία.
- Απόλαυσε στην ζωή σου κάθε στιμή, γιατί η ευτυχία είναι οι στιγμές που ζεις. Κάθε ανάσα που παίρνεις, κάθε νέος φίλος που κάνεις, κάθε φιλί, κάθε πρόκληση, κάθε τι καινούργιο που ανακαλύπτεις!
- Μη φοβηθείς να αγαπήσεις. Μη φοβηθείς να πληγωθείς. Μη φοβηθείς τον φόβο... Σ'αγαπώ 💓
