Κυριακή 14 Ιουλίου 2019

Ο νόμος του Μέρφυ κι εγώ

Η τσαντούλα μου...Αν την δείτε πουθενά...
Κάνοντας λοιπόν την αναδρομή μου προς τα πίσω, πάνω κάτω ένα μήνα πριν, αναθυμόμουν -και αναμασούσα ενίοτε.. - το γνωστό και πολυειπωμένο: αυτός ο καταραμένος νόμος του Μέρφυ έφταιξε για όλα. Αλλά επειδή γενικότερα το ψάχνω το πράγμα, και ειδικότερα το ρημάζω στο ξεψάχνισμα
μπορώ να σου πω, διαπιστώνω ότι μόνο αυτός δεν έφταιγε. Τελικά.
Διότι σε ερωτώ: Με τι μυαλό (τι πόθους και τι πάθος, πήραμε την ζωή  μας λάθος 😜) φορτώθηκα εκείνη την αποφράδα ημέρα, στην πλάτη τον σάκο, στο δεξί χέρι την βαλιτσάρα  με τα ροδάκια, και στο αριστερό  την τσάντα με το λουρί και βγήκα βόλτα μεσημεριάτικο στα παντέρημα σοκάκια του Βοτανικού;; Πες μου στον Θεό που πιστεύεις δηλαδή... Μία τρελή τουρίστρια, που χαζεύει την γραφική γειτονιά, και χαμογελάει ηλίθια στην όμορφη μέρα... Τριγύρω ψυχή ζώσα, η θερμοκρασία γαρ στους 38-  τα πουλάκια να κελαηδούν κι εγώ τρισευτυχισμένη σε νιρβάνα, ολαρία ολαρά περπατάω χαρωπά... Ε λοιπόν, για πότε είδα την τσάντα μου να κάνει φτερά και να μετακομίζει στα χέρια του πιτσιρικά, πάνω στο μηχανάκι,  χαμπάρι δεν πήρα. Το μόνο που πρόλαβα να σκεφτώ καθώς εκείνη γλιστρούσε γλυκά από τα απαλά μου κρινοδάχτυλά, ήταν: ΑΣΤΗΝ!!!
Και την άφησα. Κι ευτυχώς δηλαδή, γιατί τα κλεφτρόνια τρέχανε με το κλεμμένο μηχανάκι τους και το μόνο που θα κατάφερνα  αν κρατούσα αντίσταση, θα ήτανε να με ξεσύρουνε καμμιά δεκαριά μέτρα οπότε και θα κατέληγα να κάνω διακοπές στο ΚΑΤ παρέα με πάπιες - ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΝΝΟΩ ΤΑ ΠΤΗΝΑ- και γραφικούς γύψους ενδεχομένως... Ερωτώ λοιπόν ξανά: έφταιγε ο Μέρφυ; Οοοοχι. Προσέχουμε για να έχουμε, λέει μια παλιά κινέζικη παροιμία. Κι εγώ απλά, ΔΕΝ πρόσεξα.
Επιστρέφω λοιπόν στο σπιτάκι μου,στην αγαπημένη μου πόλη, κάποια στιγμή.  Και μπαίνω στο γραφείο, και πατάω το κουμπάκι να ανοίξει ο υπολογιστής μου για να βάλω μουσική, καθώς θα ταχτοποιώ τις βαλίτσες. Χα! Ποιος υπολογιστής και που υπολογιστής,καλή μου; Εντρομη ανακαλύπτω ότι  έχει πέσει σε κώμα. Βαθύ. Από δική μου αμέλεια. Διότι   σε αυτές τις θερμοκρασίες που αναπτύσονται στο γραφείο όπου βρίσκεται ο έρμος, όταν λείπω και δεν λειτουργούν αρκουδίσια, φουρφούρια και άλλα συναφή, ούτε καμήλα δεν αντέχει. Πως να αντέξει λοιπόν αυτός;; Ούτε εδώ λοιπόν φταίει ο κύριος Μέρφυ.
Το tablet επίσης, επέλεξε ακριβώς αυτή την χρονική στιγμή για να κάνει την ταπεινή του επανάσταση.  Εφταιγε ο νόμος του Μέρφυ; Οχι, ξεκάθαρα. Ηξερα ότι έχει πρόβλημα ο δυστυχής και επρεπε να έχει πάει για τoν έλεγχό του, μήνες τώρα. Ποιός βαριότανε όμως να ανέβει στην Τούμπα;; Ε;; Ποιός το ανέβαλλε συνέχεια;; Η Ελιάνα.!! Ε, λούσου τα τώρα γλυκειά μου...
Είναι αλήθεια βέβαια, ότι αυτά και κάνα δυό πραγματάκια που στράβωσαν αυτόν τον καιρό, με κάνανε να τόχω  καραμέλα όλο αυτό με τον εν λόγω νόμο.  Ομως επειδή είμαι δίκαιος άνθρωπος και αποδίδω τα του Καίσαρος τω Καίσαρι (ψιλοάσχετο αλλά πως ακούγεται, ε;;)  μπείτε λοιπόν εδώ https://www.stayperocha50.gr/2016/07/blog-post.html να δείτε περί τίνος ακριβώς πρόκειται και πόσον παρεξηγημένος υπήρξε τελικά αυτός ο συμπαθέστατος και ατυχέστατος συνάμα, Μέρφυ.
Και...άλλο κακό να μην μας βρεί
Σας φιλώ
Ελιάνα με 💓

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

On Pinterest!

On Instagram!