Στα 62 μου χρόνια, πια, έχω μάθει ...

 

Στα 62 μου χρόνια έχω μάθει πια, πως...

Δεν χρειάζεται να συμβουλεύω και να διδάσκω τίποτε, σε κανέναν εκτός και αν μου ζητηθεί. Αλλά έχω και κατά νου, πως ακόμη και αν μου ζητηθεί, προσέχω πως θα το κάνω. Οι άνθρωποι δεν αντέχουμε εύκολα, μια διαφορετική εικόνα από αυτήν που έχουμε ήδη στο μυαλό μας.

Δεν είμαι υπερπροστατευτική στους αγαπημένους μου. Απλά τους αγαπώ. Και είμαι εδώ, αν και όταν με χρειαστούν.

Δεν επιβάλλω τίποτε, σε κανέναν. Θέλεις; Καλώς. Δεν θέλεις; Πάλι καλώς.

Δεν περιμένω ευγνωμοσύνη από το παιδί μου. Δεν το φορτώνω ενοχές και υποχρεώσεις. Οτι έχω κάνει γι αυτό, είναι από καθαρή Αγάπη. Θεωρώ  ευλογία  που την ένιωσα και δεν ζητάω τίποτε απολύτως σαν ανταπόδοση και επιστροφή. 

Δεν ξοδεύω τα λεφτά μου σε απατηλές αντιγηραντικές θεραπείες. Τα ξοδεύω σε βιβλία, σε ταξίδια, σε μαζέματα και τσικουδιές με αγαπημένους ανθρώπους.

Φροντίζω τον εαυτό  μου. Να τρέφομαι υγιεινά, να γυμνάζομαι όπως και όσο μπορώ, να προσέχω την υγεία μου. Α, και να είμαι κομψή. Κομψή, όχι νεανική. Εχει μεγάλη διαφορά, και επίσης με απαλάσει από περιττά άγχη.

Δεν κρατάω κακία σε κανέναν. Κρατάω όμως όσο πιο μακριά μπορώ τους ανθρώπους που δεν σέβονται τον εαυτό τους και τους άλλους.

Δεν ξεχνώ ότι κάποιοι, κάπου, ίσως έχουν την ανάγκη μου. Αυτό, είναι αλληλεγγύη, όχι βοήθεια. Και προσφέρω ότι μπορώ, γιατί τελικά αυτά που δίνεις τα χαίρεσαι πολύ περισσότερο από  αυτά  που παίρνεις.

Και δεν παύω ποτέ να ονειρεύομαι. Γιατί ξέρω πως ο άνθρωπος πεθαίνει όταν σταματάει να κάνει όνειρα κι εγώ θέλω να κάνω πολλά πράγματα ακόμα...

Ελιάνα με 💓