Η χαρά του να ζεις μόνη.

 

Όλο και περισσότερες γυναίκες άνω των 50 ζουν μόνες τους τα τελευταία χρόνια – σήμερα, περισσότερες από ποτέ, σύμφωνα τουλάχιστον με στατιστικές. 

Η προσωπική μου  γνώμη, εφ' όσον το βιώνω, είναι ότι τα πλεονεκτήματα που υπάρχουν σε μία επιλογή σαν αυτή είναι πάρα πολλά.  Και  ότι είναι μία επιλογή απόλυτα απελευθερωτική.

Οσον αφορά τα πρακτικά θέματα της ζωής, παραθέτω τα πιο σημαντικά:

- Διαμορφώνω το πρόγραμμα της ημέρας μου εγώ.

-Ασχολούμαι  με ότι με ενδιαφέρει αληθινά. Ολος ο χρόνος είναι δικός μου για δημιουργικότητα και κυρίως, ευελιξία.

-Κοιμάμαι καλύτερα το βράδυ.

-Δεν έχω καυγάδες για ασήμαντα πράγματα. Δεν θα με κρίνει για τίποτα, κανείς.

-Και το κερασάκι στην τούρτα: Περιφέρομαι μέσα στο σπίτι με ότι μου αρέσει να φοράω ( ή και τίποτα βρε αδελφέ! :))

Ομως, από προσωπική εμπειρία θεωρώ ότι τα πιο σημαντικά είναι αυτά που κερδίζει η ψυχή μου:

Ηρεμία. Γιατί αν κάποιος δεν μπορεί να σου δώσει μια υγιή και χαρούμενη σχέση, τι να τον κάνεις στην ζωή σου; Ευχαριστώ, αλλά θα προτιμήσω να είμαι μόνη.

Προτεραιότητες: Ο γιός μου. Και μαζί κι εγώ. Και μετά όλοι οι άλλοι, οι οποίοι βεβαίως είναι επίσης προσωπικές επιλογές που προέκυψαν εδώ και χρόνια. 

Με μια τέτοια ποιότητα ζωής, με όλο τον ελεύθερο χρόνο για εμένα, είμαι πολύ χαρούμενη και ευχαριστημένη με τον τρόπο που ζω. Θαρρώ πως δεν θα ριψοκινδύνευα να ανατρέψω αυτή την κατάσταση για κανέναν.

Γιατί τελικά, από τις λίγες στιγμές μιας αμφίβολλης συντροφικότητας προτιμώ πολλές πολλές  ώρες γαλήνης, ηρεμίας και χαράς.

Ετσι απλά.

Με 💓Ελιάνα