Πέρσες... Σκέψεις...

Κάπου αναφέρει ο σκηνοθέτης μας ο Γιώργος ο Μπουντούρης "..πρωτόπειροι κι αθώοι.." .

Ομως μέσα σ' αυτήν την απίστευτη διαδρομή του ενάμισυ χρόνου, τα συναισθήματα ήταν τόσο έντονα και μαγικά μαζί γιατί ήταν αναπάντεχα και πρωτόγνωρα, που τις φορές που χρειάστηκε να ξεπεράσουμε τις αντοχές και τα όρια μας, δεν το σκεφτήκαμε καν για δεύτερη φορά. Και βουτήξαμε.

Για μένα, μια αναμέτρηση με κάτι ιερό, μια Αισχύλια τραγωδία κι ένα θέμα που όπως όλους μας με καίει, που μόλις οι γονιοί μας, το ζήσανε, η προσφυγιά.. Ποτέ δεν θα τολμούσα να πιστέψω ότι θα το αγγίξω κάποτε, ότι θα μου δοθεί η ευκαιρία να το αγγίξω τόσο απτά, καν...