Επιτέλους παππούς και γιαγιά

Η οικογένεια που εσείς δημιουργήσατε, μεγαλώνει ακόμα περισσότερο, και ένας νέος ρόλος μπαίνει στη ζωή σας. Ρόλος καθοριστικός, ανεκτίμητος, σημαντικός και αναντικατάστατος, ο ρόλος του παππού ή της γιαγιάς. Συνοδεύει μια ηλικία που σηματοδοτείται από έντονες συναισθηματικές διακυμάνσεις και ποικίλες σκέψεις γύρω από ζητήματα ύπαρξης, αγάπης, αξίας. Ο ρόλος αυτός όμως έρχεται για να αναζωπυρώσει, να ανανεώσει, να δώσει διαφορετικό νόημα στην οικογένεια, στο

άτομο, σε όλη την καθημερινή του ύπαρξη.

Εκεί, που ίσως νιώθατε ότι τα είχατε όλα τακτοποιήσει, ότι στην οικογένεια σας πλέον δεν είστε τόσο σημαντικοί και ότι έχετε παροπλιστεί, τα παιδιά σας αποκτούν δικά τους παιδιά, και εσείς αυτόματα ακούτε τα εγγονάκια σας να σας αποκαλούν «παππούλη και γιαγιάκα» και να αναζητούν τη δική σας μοναδική αγκαλιά.

Σχέση αγάπης και στοργής

Ο ρόλος του παππού και της γιαγιάς δεν είναι σημαντικός μόνο επειδή πολλές φορές αποτελεί πηγή φροντίδας των παιδιών και βοήθειας των γονέων. Η σχέση που χτίζεται μεταξύ του παππού, της γιαγιάς και των εγγονών τους, είναι σχέση θεμελιώδης για την υγιή ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών. Το παιδί καλείται μεγάλο μέρος της ημέρας να το βιώσει μακριά από τους γονείς του, λόγω επαγγελματικών κυρίως υποχρεώσεων, γεγονός που δημιουργεί στα παιδιά αισθήματα ανασφάλειας. Ο χρόνος με τους παππούδες και τις γιαγιάδες, οι οποίοι αναλαμβάνουν τη φύλαξη και τη φροντίδα τους, δεν πετυχαίνει μόνο μια ομαλή καθημερινότητα σε οικείο περιβάλλον, αλλά πολλά περισσότερα. Ο χρόνος αυτός ενισχύει και υποστηρίζει την ψυχική ισορροπία των παιδιών. Τα παιδιά αποκτούν «ειδικούς» κώδικες επικοινωνίας με τους παππούδες και τις γιαγιάδες του, που τους επιτρέπουν να τους εμπιστευτούν, να μιλήσουν μαζί τους για τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους καθώς και για προσωπικές τους ανακαλύψεις για τον κόσμο γύρω τους. Σε αυτή την επικοινωνία συνήθως δεν υπάρχουν αυστηροί περιορισμοί, αντιθέτως παρατηρείται μια ελευθερία στην έκφραση, τοποθέτηση, σκέψη και δράση. Χαρακτηριστικό που καθιστά αναντικατάστατη αυτή τη σχέση και πολλές φορές πολύ σημαντική για τα παιδιά που νιώθουν ότι μπορούν να είναι ο εαυτός τους, να κάνουν λάθη, να ακουστούν. Στοιχεία που δυστυχώς δεν συναντώνται συχνά σήμερα στις σχέσεις γονέων και παιδιών.

Σχέση αλήθειας και έμπνευσης

Δεν μπορεί να υπάρξει καλύτερη διασύνδεση του παρόντος με το παρελθόν, του σύγχρονου  με το παλιό, από τις αφηγήσεις και την εξιστόρηση γεγονότων, καταστάσεων, παραμυθιών, ιστοριών από το στόμα αγαπημένων ανθρώπων που τα έχουν βιώσει. Η πρόσβαση σε πληροφορίες του παρελθόντος που αφορούν τόσο την οικογένεια, όσο και το κοινωνικό σύνολο γενικότερα, χτίζουν μια γερή γέφυρα ανάμεσα στις γενιές, και οι παππούδες και οι γιαγιάδες αυτόματα γίνονται πρότυπα και εμπνέουν τα μικρά μυαλουδάκια να δημιουργήσουν και εκείνα με τη σειρά τους όσα ονειρεύονται.

Σχέση ισορροπίας

Σε κοινωνίες όπως αυτή που διανύουμε όπου η κρίση έχει προκαλέσει αναταράξεις σε πολλαπλά επίπεδα, οικονομικό, κοινωνικό, προσωπικό, η οικογένεια έχει υποστεί με τη σειρά της ισχυρούς κραδασμούς. Οι παππούδες και οι γιαγιάδες προσπαθούν να κρατήσουν τον θεσμό της οικογένειας ενωμένο, εξισορροπούν καταστάσεις και εντάσεις που δυσκολεύουν την επικοινωνία μεταξύ γονέων και παιδιών και βοηθούν στην εξασφάλιση χρόνου, χώρου και συναισθηματικής υποστήριξης όλων των μελών.

Σχέση αυτοβοήθειας

Η σχέση και η επικοινωνία των παππούδων με τα εγγόνια δεν ωφελεί μόνο τους γονείς και τα εγγόνια, αλλά προσφέρει σημαντική συναισθηματική ενίσχυση στον ίδιο τον παππού και τη γιαγιά. Η ποιότητα ζωής τους γίνεται καλύτερη , το ποσοστό αισθήματος ικανοποίησης από τη ζωή τους αυξάνεται, ενώ η καθημερινότητά τους αποκτά ισχυρό κίνητρο και νόημα να συνεχίσουν να ζουν και να προσφέρουν.

Εξασφαλίζοντας τόσο σημαντικά οφέλη η σχέση παππούδων/γιαγιάδων και εγγονών, προσφέρει για τους ηλικιωμένους μια θετική και αισιόδοξη οπτική της ηλικίας και της ζωής σε αυτόν τον νέο ρόλο. Ακόμα και αν οι σωματικές και ψυχικές δυνάμεις των παππούδων και γιαγιάδων δεν επαρκούν για να αναλάβουν μέρος του μεγαλώματος των εγγονών, μια ιστορία, ένα παραμύθι, μια ώρα συνάντησης και επαφής αρκεί να δώσει νέα πνοή και να εξισορροπήσει συναισθήματα και καταστάσεις.