Η ασχήμια σαν την πληγή, το ίδιο πονάει παντού...

φωτο pinterest

Μια μέρα που βοηθάει την θλίψη, σαν πέπλο μέσα στην ψυχή να απλωθεί...

Καθώς ο νους  τρέχει σ' όλους τους δυστυχισμένους που δεν έχουν ένα κεραμίδι πάνω απ' το κεφάλι τους και υποφέρουν το κρύο και την βροχή, μέσα σε πρόχειρα αντίσκοινα,  "ζώντας"  μέσα σε  πρόχειρα στημένες ζωές, μα και σ' αυτούς που έχοντας τα πάντα, διαλέγουν με την αδικία, την ψευτιά και τον φθόνο αντάμα να πορευτούν στην ζωή τους... 

Πόσο να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα όμως... Πόσο;

"...Τα ζορισμένα παιδιά που ξερνοβολάτε ασχήμια εδώ μέσα - στον τοίχο μου ή αλλού, δεν έχει σημασία΄ η ασχήμια, σαν την πληγή, το ίδιο πονάει παντού - φευγαλέα σας μισώ. Αλλά δεν αντέχεται το μίσος, ούτε φευγαλέα. Η ώρα είναι περασμένη. Είμαι αδύναμος, πάντα, τόσο αδύναμος. Σκέφτομαι ότι μπορεί κάποιο έλλειμμα να φταίει για το άσχημο που γεννάτε με τόση επιμονή. Μπορεί και όχι. Μακάρι να 'στε ευτυχισμένοι, σε κανέναν δεν αξίζει η δυστυχία. Αλλά τώρα, αυτή τη στιγμή, θα κάνω κάτι που δεν έχω ξανακάνει. Ίσως και για να σας διαολίσω, γιατί είμαι διάολος. Για μια στιγμή, όσο αντέχω, θα σας αγαπήσω... "  γράφει κάπου στο face book το παράπονό του, ο Αύγουστος Κορτώ.

Kι εγώ, γνωρίζοντας εκ των έσω το θλιβερό συναίσθημα,σκέφτομαι ότι... Το ξέρασμα της κακίας και της αδικίας, δεν το αντέχει το πετσί σου όταν έρχεται από ανθρώπους που δεν τους έχεις κάνει κανένα κακό ποτέ, δεν τους έχεις κρίνει ποτέ για αυτά που έκαναν στην ζωή τους και καθόρισαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο την δική σου ζωή,  χρόνια πριν... 

 Οταν είναι ξένοι κατεβάζεις τα κεπέγκια, λες ένα "ου γαρ οίδασιν τι ποιούσι" και από δω πάνε κι οι άλλοι... Οταν ανήκουν στο στενότερο περιβάλλον όμως, τι κάνεις; Εκεί, οφείλεις για τον εαυτό σου και μόνο, να τους αγνοήσεις. Δεν πρόκειται να απαντήσεις ποτέ στα ερωτήματα, στα γιατί, στα πως... Δεν υπάρχουν απαντήσεις, άδικα θα ψάξεις. Καλύτερα, απομακρύνσου για ένα διάστημα όταν βλέπεις ότι και πάλι δέχεσαι επίθεση. Μόνο έτσι θα γλυτώσεις, όταν δεν σε φτάνει το βόλι.. 

Κι όταν νοιώσεις πως θέλεις, εσύ και μόνο εσύ, επιστρέφεις ξανά..                                                                            Ελιάνα με 💗