Αντιγηραντικές θεραπείες: Πόσο αποτελεσματικές είναι;;

Οι αντιγηραντικές θεραπείες φαίνεται ότι έχουν απασχολήσει τους ανθρώπους από πολύ παλιά, όχι μόνο με στόχο την αύξηση της διάρκειας ζωής αλλά και την καθυστέρησης των σημαδιών γήρανσης. Οι μηχανιστικές θεωρίες της γήρανσης φαίνεται ότι παρέχουν υλικό στην κατεύθυνση της

επίλυσης αυτού του προβλήματος και στην αναζήτηση αντιγηραντικών μεθόδων.

Έτσι η θεωρία των ελεύθερων ριζών είναι μία θεωρία που έχει αρκετά στοιχεία που τη στηρίζουν. Σύμφωνα με αυτή η διαδικασία της γήρανσης συμβαίνει λόγω της συσσώρευσης των οξειδωτικών βλαβών στα κύτταρα και τους ιστούς που οδηγούν με προοδευ­τική αύξηση στη νοσηρότητα και θνησιμότητα. Στον οργανισμό υπάρχει ένα αντιοξοιδωτικό δίκτυο το οποίο δρά κατά τη διάρκεια της ζωής και προστατεύει τον οργανισμό από την δράση των ελεύθερων ριζών . Το κύτταρο συνθέτει αντιοξειδωτικά ενώ άλλα αντιοξειδωτικά όπως οι βιταμίνες C, E, και τα καροτενοειδή λαμβάνονται με τις τροφές. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία η λήψη αντιοξειδωτικών με την τροφή θα είχε αντιγηραντικές ιδιότητες. Παρόλα αυτά οι μέχρι τώρα έρευνες δεν έχουν δείξει σταθερά θετικά αποτελέσματα στην αύξηση της μακροζωίας αν και παρατηρείται κάποια προστατευτική δράση στα κύτταρα του οργανισμού από τη λήψη αντιοξειδωτικών.

Μια άλλη θεωρία γήρανσης είναι αυτή που αναφέρετε στατελομερή τα οποία αποτελούν επαναλαμβανόμενες ακολουθίες DNA που βρίσκονται στο τέλος των χρωμοσωμάτων. Τα τελομερή μειώνονται σε μέγεθος μετά από κάθε αντιγραφή του DNA και τελικά τα κύτταρα σταματούν να διαιρούνται. Έρευνες έδειξαν ότι η μείωση του μήκους των τελομερών οδηγεί στη γήρανση από αυτό προέκυψε η υπόθεση ότι η διατήρηση του μήκους τους θα αυξήσει την μακροζωία , δυστυχώς όμως τα αποτελέσματα από τις έρευνες που έγιναν σε αυτό τον τομέα δεν ήταν θετικά καθώς η συνέχιση διαίρεσης των κυττάρων μπορεί να οδηγήσει σε καρκινογένεση.

Οι θεωρίες που σχετίζονται με τις ορμόνες προτείνουν και αυτές κάποιες μεθόδους αναπλήρωσης των ορμονών που ίσως δρουν αντιγηραντικά. Πολλές μελέτες σχετίζουν τον άξονα υποθαλάμου – υπόφυσης και τη λειτουργία της αυξητικής ορμόνης και της ινσουλίνης ως παράγοντες που σχετίζονται με τη γήρανση , παρόλο αυτά οι θεραπείες αναπλήρωσης ορμονών που βασίζονται σε αυτή τη θεωρία δεν έχουν αποδώσει μέχρι σήμερα τα αναμενόμενα αποτελέσματα.

Τέλος η θεωρία ρυθμού του μεταβολισμού ή ρυθμού της ζωής προτείνει τον περιορισμό της θερμιδικής πρόσληψης ως μέθοδο αύξηση της μακροζωίας, χωρίς όμως περιορισμό των θρεπτικών συστατικών και πρωτεϊνών. Παρόλο που η μέθοδος αυτή φαίνεται να έχει αποτέλεσμα στα πειραματόζωα στον άνθρωπο η εφαρμογή της είναι πιο πολύπλοκη και τα αποτελέσματα δεν είναι τόσο αξιόπιστα. Τα τελευταία χρόνια γίνεται προσπάθεια δημιουργίας προϊόντων που θα παρέχουν τα πλεονεκτήματα του θερμιδικού περιορισμού χωρίς όμως τις ανεπιθύμητες ενέργειες του.

Παρόλο που καμία από αυτές τις μεθόδους αντιγήρανσης δεν φαίνεται να αποτελεί την λύση από τις μέχρι τώρα μελέτες προκύπτει ότι ένας υγιεινός τρόπος ζωής ο οποίος λαμβάνει υπόψη του τους παραπάνω παράγοντες δηλαδή μία δίαιτα πλούσια σε αντιοξειδωτικά και θρεπτικά συστατικά χαμηλή όμως σχετικά θερμιδικής αξίας, φυσική δραστηριότητα και προσπάθεια αποφυγής στρεσογόνων καταστάσεων που θα μπορούσαν να διαταράξουν σημαντικά την ορμονική λειτουργία φαίνεται ότι μπορεί να δράσει προστατευτικά και να συμβάλει στην μακροζωία.

πηγή:https://isorropiablog.wordpress.com